Αντόνι Γκαουντί

Ποιος ήταν ο Αντόνι Γκαουντί;

Γιος ενός χαλκουργού, ο Αντόνι Γκαουντί ήταν το 1852 και ασχολήθηκε με την αρχιτεκτονική σε νεαρή ηλικία. Παρακολούθησε το σχολείο στη Βαρκελώνη, την πόλη που θα γινόταν το σπίτι για τα περισσότερα από τα σπουδαία έργα του. Ο Γκαουντί ήταν μέρος του κινήματος της Καταλανικής Μοντερνίστας , ξεπερνώντας το τελικά με το βιολογικό του στυλ που βασίζεται στη φύση.

Πρώτα χρόνια

Ο Γκαουντί γεννήθηκε στην Καταλονία στις ακτές της Μεσογείου της Ισπανίας στις 25 Ιουνίου 1852. Έδειξε από νωρίς ενδιαφέρον για την αρχιτεκτονική και πήγε να σπουδάσει στη Βαρκελώνη — την πιο σύγχρονη πόλη της Ισπανίας τότε — περίπου το 1870. Αφού οι σπουδές του διακόπηκαν από στρατιωτική θητεία , ο Γκαουντί αποφοίτησε από την Επαρχιακή Σχολή Αρχιτεκτονικής το 1878.

Ανάπτυξη ως Επαγγελματίας Αρχιτέκτονας

Μετά την αποφοίτησή του, ο Γκαουντί εργάστηκε αρχικά με την καλλιτεχνική φλέβα των βικτωριανών προκατόχων του, αλλά σύντομα ανέπτυξε το δικό του στυλ, συνθέτοντας τα έργα του με αντιπαραθέσεις γεωμετρικών μαζών και ζωοποιώντας τις επιφάνειες με μοτίβο τούβλου ή πέτρας, φωτεινά κεραμικά πλακίδια και λουλουδάτα ή ερπετά μεταλλικά έργα. Η σαλαμάνδρα στο Park Güell, για παράδειγμα, είναι αντιπροσωπευτική του έργου του Γκαουντί.

Κατά τη διάρκεια της πρώιμης περιόδου του, στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού του 1878, ο Γκαουντί παρουσίασε μια βιτρίνα που είχε δημιουργήσει, η οποία εντυπωσίασε έναν θαμώνα αρκετά ώστε να οδηγήσει στο έργο του Γκαουντί στο Κτήμα Güell και στο παλάτι Güell, μεταξύ άλλων. Το 1883, ο Γκαουντί κατηγορήθηκε για την κατασκευή ενός καθεδρικού ναού της Βαρκελώνης που ονομάζεται Basilica i Temple Expiatori de la Sagrada Familia (Βασιλική και Εξιλαστήριος Ναός της Αγίας Οικογένειας). Τα σχέδια είχαν εκπονηθεί νωρίτερα και η κατασκευή είχε ήδη ξεκινήσει, αλλά ο Γκαουντί άλλαξε εντελώς το σχέδιο, σφραγίζοντας το με το δικό του ξεχωριστό στυλ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Ο Γκαουντί επίσης πειραματίστηκε σύντομα με διάφορες παραλλαγές ιστορικών στυλ: το Επισκοπικό Παλάτι (1887-1893) και το Casa de los Botines (1892-1894), και τα δύο γοτθικά, και το Casa Calvet (1898-1904), που έγινε στο μπαρόκ στυλ. Μερικές από αυτές τις παραγγελίες ήταν το αποτέλεσμα της Παγκόσμιας Έκθεσης του 1888, στην οποία ο Γκαουντί παρουσίασε για άλλη μια φορά μια εντυπωσιακή βιτρίνα.

Ο ώριμος καλλιτέχνης

Μετά το 1902, τα σχέδια του Γκαουντί άρχισαν να αψηφούν τη συμβατική στιλιστική ταξινόμηση και δημιούργησε έναν τύπο δομής γνωστό ως εξισορροπημένο — δηλαδή, μπορούσε να στέκεται μόνο του χωρίς εσωτερικά στηρίγματα, εξωτερική στήριξη κ.λπ. Τα κύρια λειτουργικά στοιχεία αυτού του συστήματος ήταν οι κολώνες που έγειρε για να χρησιμοποιήσει διαγώνιες ωθήσεις και ελαφρούς θόλους από πλακάκια. Συγκεκριμένα, ο Γκαουντί χρησιμοποίησε το εξισορροπημένο σύστημά του για να κατασκευάσει δύο πολυκατοικίες στη Βαρκελώνη: την Casa Batlló (1904–1906) και την Casa Milà (1905–1910), των οποίων τα δάπεδα ήταν δομημένα σαν συστάδες από πλακάκια κρίνων. Και τα δύο έργα θεωρούνται χαρακτηριστικά του στυλ του Γκαουντί.

Τελικό έργο και θάνατος

Όλο και πιο ευσεβής, μετά το 1910, ο Γκαουντί εγκατέλειψε σχεδόν όλες τις άλλες εργασίες για να επικεντρωθεί στη Sagrada Familia, την οποία είχε ξεκινήσει το 1883, στεγάζοντας ο ίδιος στο χώρο και ζώντας στο εργαστήριό της. Ενώ χρησιμοποιούσε τις εξισορροπημένες μεθόδους του Γκαουντί, η εκκλησία θα δανειζόταν από τον καθεδρικό-γοτθικό και τον αρ νουβό στυλ, αλλά τα παρουσίαζε σε μια μορφή αγνώριστη.

Ο Γκαουντί πέθανε ενώ εργαζόταν ακόμα στη Σαγκράδα Φαμίλια στις 10 Ιουνίου 1926, στη Βαρκελώνη της Ισπανίας. Πέθανε αφού χτυπήθηκε από τρόλεϊ στη Βαρκελώνη, λίγες μόνο εβδομάδες πριν από τα 74α γενέθλιά του. Ενώ η κατασκευή παρέμεινε ημιτελής κατά τον θάνατό του το 1926 - χτίστηκε μόνο ένα εγκάρσιο διάφραγμα με έναν από τους τέσσερις πύργους - η εξαιρετική κατασκευή έχει ως τελικό στόχο ολοκλήρωσης το 2026, για να σηματοδοτήσει την 100η επέτειο από το θάνατό του.