Miguel Hidalgo και Costilla

Ποιος ήταν ο Miguel Hidalgo y Costilla;

Ο Miguel Hidalgo y Costilla ήταν Μεξικανός καθολικός ιερέας. Στις 16 Σεπτεμβρίου 1810, ο πατέρας Hidalgo χτύπησε την καμπάνα της εκκλησίας από την ενορία του στο Dolores για να αναγγείλει μια εξέγερση ενάντια στην ισπανική κυριαρχία. Ο αυτοσχέδιος στρατός του κατέλαβε μεγάλες πόλεις προτού υποστεί μια μεγάλη ήττα έξω από τη Γκουανταλαχάρα. Ο πατέρας Ιδάλγκο διέφυγε βόρεια, αλλά συνελήφθη και εκτελέστηκε το 1811. Η επέτειος της κλήσης του γιορτάζεται ως Ημέρα Ανεξαρτησίας του Μεξικού, με τον Ιδάλγκο να μνημονεύεται ως ο «Πατέρας της Μεξικανικής Ανεξαρτησίας».

Πρώιμα Χρόνια και Εκπαίδευση

Ο πατέρας Hidalgo γεννήθηκε στις 8 Μαΐου 1753, στο αγρόκτημα Corralejo κοντά στο Guanajuato, στη Νέα Ισπανία, στο Μεξικό ως κρεολός –πολίτης ισπανικής καταγωγής– αν και υπέμεινε μια μεγάλη απώλεια σε ηλικία 9 ετών με το θάνατο της μητέρας του.

Σε ηλικία 12 ετών, ο Hidalgo και ο μεγαλύτερος αδελφός του, José Joaquín, στάλθηκαν στην πόλη Valladolid για να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους. Μετά την ολοκλήρωση των μαθημάτων του στο Colegio de San Nicolás, ο Hidalgo σπούδασε φιλοσοφία και θεολογία στο Βασιλικό και Ποντιφικό Πανεπιστήμιο του Μεξικού, αποφοιτώντας το 1773.

Δάσκαλος και ελεύθερος στοχαστής

Χειροτονήθηκε ιερέας το 1778, ο Hidalgo επέστρεψε στο Colegio de San Nicolás για να διδάξει φιλοσοφία, λατινική γραμματική και θεολογία, αναλαμβάνοντας τελικά τις θέσεις του ταμία του σχολείου, του γραμματέα και του αντιπρύτανη.

Παρά τους όρκους του στην Εκκλησία, ο πατέρας Hidalgo δεν ενδιαφέρθηκε να ακολουθήσει την αποδεκτή πορεία ενός Μεξικανού Καθολικού ιερέα του 18ου αιώνα. Υποστήριξε τα έργα των Ευρωπαίων στοχαστών του Διαφωτισμού, κοινωνικοποιήθηκε ελεύθερα, απέκτησε περιουσίες και φέρεται να έκανε πολλά παιδιά εκτός γάμου.

Ο Hidalgo έγινε πρύτανης στο San Nicolás το 1790, αλλά οι εξωσχολικές δραστηριότητές του προσέλκυσαν τον έλεγχο άλλων μελών ΔΕΠ, που τον κατηγόρησαν για κακή διαχείριση κεφαλαίων, και εγκατέλειψε το σχολείο το 1792.

Dolores Parish Priest

Μετά από θητείες στις πόλεις Colima και San Felipe Torres Mochas, ο Hidalgo μετακόμισε στη Dolores το 1803 για να αντικαταστήσει τον πρόσφατα αποθανόντα Joaquín ως ιερέας της ενορίας.

Εκτός των ενοριακών του καθηκόντων, ο πατέρας Ιδάλγκο σπούδασε γλώσσες, καλλιέργησε αμπέλια και ελαιώνες και άνοιξε ένα εργοστάσιο αγγειοπλαστικής. Έδειξε επίσης τη συμπόνια του για τα μη προνομιούχα μέλη της κοινότητας διοργανώνοντας εργαστήρια για να μάθουν δεξιότητες όπως η ξυλουργική και η σιδηρουργία.

Εν τω μεταξύ, ο Hidalgo ενεπλάκη έντονα σε διανοητικούς κύκλους που έτρεφαν αυξανόμενες ανησυχίες για τον πολιτικό έλεγχο της Νέας Ισπανίας. Μετά Ναπολέων Βοναπάρτης εκδίωξαν τον βασιλιά Φερδινάνδο Ζ' το 1808 και έβαλαν τον αδελφό του Ιωσήφ επικεφαλής των ισπανικών εδαφών, ο Ινταλγκό και οι σύμμαχοί του διαμόρφωσαν σχέδια για την ανατροπή του περιφερειακού αντιβασιλέα και τη δημιουργία ενός κυβερνώντος σώματος πιστού στον φυλακισμένο Φερδινάνδο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ

«Cry of Dolores» και Rebellion

Όταν η είδηση ​​για την επικείμενη εξέγερσή του διέρρευσε στους Ισπανούς, ο Hidalgo αναγκάστηκε να επισπεύσει τα σχέδιά του.

Νωρίς το πρωί της 16ης Σεπτεμβρίου 1810, χτύπησε την καμπάνα της εκκλησίας στην ενορία του και εξέδωσε την περίφημη Κραυγή πόνου ('Cry of Dolores') για να συσπειρώσει τον κόσμο στα όπλα καθώς κυμάτιζε το πανό της Virgin of Guadalupe.

Με τον στρατιωτικό λοχαγό Ignacio Allende ως δεύτερο στην εξουσία, ο Hidalgo οδήγησε ένα όχλο μεστίζων, ιθαγενών Αμερικανών και κρεολών σε γειτονικές πόλεις και πόλεις, με τον αυτοσχέδιο στρατό να διογκώνεται καθώς ανέλαβε τον έλεγχο του San Miguel, του Celaya και του Guanajuato.

Χωρίς να υποκλίνεται από την πρώην επικοινωνία του από την Εκκλησία, και φαινομενικά ανίκανος να περιορίσει την υπερβολική βία που διαπράττουν οι οπαδοί του, ο Hidalgo συνέχισε την κατηγορία μέσω των Valladolid και Toluca. Ωστόσο, σταμάτησε πριν από μια αναμενόμενη επίθεση στην Πόλη του Μεξικού στις αρχές Νοεμβρίου, δίνοντας στον βασιλικό στρατό την ευκαιρία να προλάβει τις δυνάμεις του στο Aculco.

Ανακτώντας τη βάση του μετά από μια υποχώρηση στη Γκουανταλαχάρα, ο Ινταλγκό σχημάτισε μια προσωρινή κυβέρνηση που διέταξε τον τερματισμό της δουλείας και την επιστροφή των εδαφών στους αυτόχθονες πληθυσμούς. Επιπλέον, κυκλοφόρησε μια βραχύβια επαναστατική εφημερίδα, Το Αμερικανικό Wake Up («Το αμερικανικό ξυπνητήρι»).

Ήττα, σύλληψη και θάνατος

Στις 11 Ιανουαρίου 1811, ο Hidalgo συγκέντρωσε τους άνδρες του στη γέφυρα Calderón έξω από τη Guadalajara για να συναντήσει τον μικρότερο αλλά καλύτερα εκπαιδευμένο βασιλικό στρατό. Οι επαναστάτες υπέστησαν μια καταστροφική ήττα και τράπηκαν σε φυγή, αναγκάζοντας τον Αλιέντε να αφαιρέσει την διοίκηση του Ιδάλγκο.

Τα υπολείμματα της δύναμής τους στη συνέχεια κατευθύνθηκαν προς τα βόρεια για να συμμετάσχουν σε μια εξέγερση στο σύγχρονο Σαν Αντόνιο, αλλά συνελήφθησαν στην Κοαχουίλα στις 21 Μαρτίου. Βρέθηκε ένοχος για προδοσία και καθαιρέθηκε, ο Hidalgo φέρεται να εντυπωσίασε τους θεατές με τη γενναιότητά του πριν τον εκτελέσει από ένα εκτελεστικό απόσπασμα στο Τσιουάουα στις 30 Ιουλίου 1811.

Κληρονομιά ως «πατέρας της μεξικανικής ανεξαρτησίας»

Αν και το αποκεφαλισμένο κεφάλι του Hidalgo εμφανίστηκε στο Guanajuato ως προειδοποίηση για άλλους αντάρτες, η εξέγερση συνεχίστηκε απουσία του πνευματικού του ηγέτη, με το Μεξικό να επιτύχει την ανεξαρτησία του το 1821.

Έκτοτε, η 16η Σεπτεμβρίου έχει αναγνωριστεί ως Ημέρα της Ανεξαρτησίας του Μεξικού, με τον πρόεδρο να αναπαράγει παραδοσιακά το Grito de Dolores του Hidalgo την παραμονή της εθνικής εορτής.

Τα λείψανα του ιερέα έχουν ενταφιαστεί εκ νέου στο μνημείο του Άγγελου της Ανεξαρτησίας στην Πόλη του Μεξικού, υπογραμμίζοντας την κληρονομιά του ως «Πατέρα της Μεξικανικής Ανεξαρτησίας», ενώ το όνομά του ζει στην παλιά του ενοριακή πόλη, τώρα γνωστή ως Dolores Hidalgo, και στην πολιτεία του Μεξικού. Ισπανός ευγενής.